Oras na para magsuplada.
Walang klase ngayon. Salamat, Frank! Idol kita. Pero sa bandang huli, napag-isip-isip ko na sana may pasok na lang. Bukod sa allowance, masaya yung feeling kapag nasa school ka. Eh ngayon, tatay ko lang yata kabati ko ngayon.
Galit ako sa kapatid ko tsaka sa mommy ko ngayon. Badtrip! BADTRIP. Sorry, mom. You made my cry kanina. Patagong-iyak.
Ako VS Kuya.
Ano bang bago dito? Eh lagi kaming nag-aaway. Buong buhay ko, lagi ko tong kaaway. Mababaw lang naman yung dahilan kung bakit kami nag-rambulan kanina. Dahil sa iPod. Agawan-to-the-max. Hindi tumalab yung sipa ko sa kanya kanina. GRABE. Agawan kung agawan. Syempre, ako talo. Sana sinira ko muna yung earphone bago ko binato sa kanya yung iPod. Sana habang pinapatugtog nila yun sa bahay, nagha-hang na yung iPod para hindi na nila magamit. HAHA. Sama.
After ng away, group message ang ginawa ko. Scary! Parang hindi ako yung nagtetext. Ang bru-brutal ng mga words. Well, ganon talaga. I can be bad as I can be!
Ako VS Mommy.
Hindi na rin bago to. Pero, sobra akong na-hurt dito. Yung feeling na pinapahiya ka sa mga taong kakilala mo. Super HATE ko kapag ginagawa to ng nanay ko. Hindi niya alam naririnig ko yung bawat salitang binabanggit niya dun sa mga kausap niya. Akala niya tulog ako, eh text ako nang text. Kaya yon, mega-cry ako kanina. Nabasa ko na yung unan. Wala naman akong magawa. Wala na kong mukhang maipapakita sa kanila. Buti na lang nandyan si bestfriend para i-comfort ako.
After ilang oras, she offered me some foods to eat. With matching softdrinks pa. Masyado yatang obvious katarayan ko ngayon.
That's life. Makakamove-on din ako maya-maya.
