May rason ako.

Hindi ko alam na ipapahamak ko sarili ko dahil lang sa ugali kong magaling magtago ng sikreto ng iba. Sorry, ganon talaga ako. Once na may nagsabi sa ken ng sikreto niya at nagtiwala sa ken, di ko siya bibiguin. Ang lalim naman nito, parang ewan. Ako ba 'tong nagsasalita? Halos na-blanko na ko kanina sa recitation sa Filipino kakaisip dito, buti na lang, tinanggap ng instructor namin pinagsasabi-sabi ko.

Masyado na kong naloloka sa sitwasyong 'to. Ayokong magsalita dahil ayokong magkaron ng malaking gulo. Pero, nangyari na eh. Malaking gulo na 'tong napasok ko, yata. Konsensya? Sa tingin ko, kahit paano meron pa rin akong ganun. Lagi ko naman sinasabing kalimutan na, pero ano? May nangyayari ba?

Ikaw, o kung sino mang may gustong magsabi nito sa kanya:

Sorry. Alam kong galit ka sa ken, baka kinamumuhian na nga e. Pinatanggal mo na # mo sa phonebook ko, okei. Kung yon talaga gusto mo, sige. Gusto ko lang i-express yung sa side ko. Wala akong sinasabing ipagpatuloy mo lang yung pagkagusto mo sa kanya. Wala naman, diba? Lagi kong sinasabing kalimutan na. Yun lang siguro yung rason ko na may konsensya nga talaga ako. Sorry kung pinagkatiwalaan ako nung isa. Hindi ko mababago yung ganong ugali ko, dahil ayokong may magalit ka sa ken. Pero, dahil nga dito. Galit ka na talaga dahil siguro iniisip mo, tinraydor kita.

Sana, may sense na yang mga sinasabi ko. Hindi ako makareply, wala akong load. Wag kang mag-alala, kung ayaw mo kong makita. Di muna ako magpapakita sa 'yo.

Ok. Ang galing pala manlaglag ng iba.

Tuesday, July 3, 2007 @ 7:21 PM

Name's Casey; will turn 20teen soon. Loves to paint, art, music, caramel frappe, good reads and the color pink. A girl who dreams of travelling around the world, and marrying the love of her life, Allan Hyde someday.

Facebook | Tumblr | Twitter